PORADNIK

 

Wanny akrylowe są obecnie najbardziej rozpowszechnionym i najchętniej wybieranym rodzajem wanien. Akryl, czyli metakrylan metylu, to niezwykle plastyczny materiał, który można swobodnie i dowolnie kształtować, dlatego na rynku znajdziemy wiele najrozmaitszych modeli.

Higieniczne, lekkie i dostępne w wymyślnych kształtach – takie są wanny akrylowe. Naprawa i pielęgnacja ich powierzchni nie przysparza wielu problemów. Biała warstwa akrylu jest gładka, przyjemna w dotyku i dobrze utrzymuje ciepło wody. Niewiele osób zdaje sobie sprawę z tego, że działa również antybakteryjnie.

Nic więc dziwnego, że tak wielu użytkowników zadaje sobie pytanie, jak naprawić pękniętą wannę akrylową, aby nadal móc cieszyć się jej zaletami. Jeśli szukasz odpowiedzi, znajdziesz ją w naszym artykule.

Odnowienie wanny to zabieg łatwy do przeprowadzenia. Zazwyczaj możemy go wykonać samodzielnie w krótkim okresie czasu. Jeśli zniszczenia są niewielkie wystarczą szybkie zabiegi, które nie wymagają od nas większego zaangażowania

Emalie do renowacji wanien zazwyczaj przeznaczone są również do brodzików i umywalek żeliwnych, emaliowanych, akrylowych oraz powierzchni z laminatu i ceramik.

W przypadku niewielkich drobnych rys należy postąpić w poniższy sposób:

Powierzchnię wanny należy oczyścić ciepłą wodą z płynem do mycia akryli, a następnie „odtłuścić” powierzchnię, np. acetonem lub benzyną ekstracyjną.

Jeżeli zadrapanie jest nieduże można użyć niewielkiej ilości płynu bezwoskowego do polerowania samochodu i dokonać tzw. „polerki”. W przypadku większych zadrapań lub rys należy postępować w następujący sposób używając papieru ściernego o odpowiedniej ziarnistości w zależności od głębokości rysy w poniższy sposób:

Uszkodzenie przecieramy papierem ściernym wodnym wybierając odpowiednią ziarnistość (jak duże rysy to zaczynamy przecieranie od mniejszej ziarnistości, mniejsze rysy zaczynamy od wyższej ziarnistości) Mniejsza ziarnistość np. #600 (większe rysy), następnie #700, na końcu #1200 lub #1500 (małe rysy).

Niewielkie odpryski i pęknięcia na wannie, należy usunąć za pomocą emalii zaprawkowej. Łatwo nakłada się ją pędzelkiem, a całkowity efekt utwardzenia następuje w ciągu doby. Zawsze jednak prace trzeba poprzedzić dokładnym wypolerowaniem powierzchni oraz jej osuszeniem. Płynny akryl i utwardzacz do akrylu najlepiej wybrać z oferty producenta wanny, którą posiadamy. Jeśli takiego nie ma wówczas można się posiłkować zamiennikiem, ale trzeba liczyć się z tym, że kolor może różnić od oryginału. Zawsze też trzeba przestrzegać zaleceń producenta, dzięki czemu efekt końcowy będzie zadowalający. Zestaw do renowacji wanny to koszt od 100 zł wzwyż.

Wanna akrylowa to jedno z częściej wybieranych rozwiązań do łazienek domowych. Tworzywo, z którego jest wykonana czyli metakrylan metylu ma bowiem bardzo dużo zalet. Przede wszystkim można go dowolnie kształtować. Dlatego to właśnie dlatego z akrylu najczęściej wykonuje się wanny z wyprofilowanym siedziskiem, podłokietnikami czy zagłówkiem. Jak dbać o wannę akrylową?

Wanna akrylowa jest ciepła w dotyku. Kąpiel w niej jest znacznie przyjemniejsza niż w tradycyjnej wannie żeliwnej czy stalowej. Akryl jest także stosunkowo gładki, można go czyścić ze znacznie mniejszym wysiłkiem.

Największą zaletą wanien akrylowych jest jednak długie trzymanie ciepłej temperatury wody. Są także zdecydowanie bardziej dźwiękochłonne niż inne produkty. Podczas wlewania wody do wanny, nie słyszymy donośnego chlapania o jej brzegi.

Znacznie bardziej higieniczne!

Wanny akrylowe są produktem uznawanym za znacznie bardziej higieniczny niż standardowe wanny emaliowane. Te drugie nie są tak odporne na szorowanie. Po użyciu środków żrących, które służą do pielęgnacji wanien, zwykle powierzchnia armatury odbarwia się lub matowi. Efektem czego produkt traci na atrakcyjności wizualnej.

Inaczej jest w przypadku wanien akrylowych. Te, nawet po niewielkim uszkodzeniu czy odbarwieniu powierzchni, w dalszym ciągu pozostają łatwe w utrzymaniu w czystości.

Wreszcie, akryl ma właściwości antybakteryjne, ponieważ ma on w swojej strukturze jony srebra – składniki, które hamują rozwój bakterii.

Codzienna i tymczasowa pielęgnacja wanien akrylowych

Jeśli posiadamy w domu wannę akrylową, pamiętajmy o tym, by:

Podczas mycia pomijać środki o strukturze ściernej, czyli tradycyjne mleczka oraz proszki do szorowania. Środki tego typu posiadają w swoim składzie kredę, która może rysować powierzchnię wanny i co ważne także ją matowi. W tak powstałych rysach, może osadzać się brud. Do czyszczenia wanny nie używajmy także gąbek o zbyt ostrej strukturze.

Uwaga: do pielęgnacji wanien akrylowych, nie stosujemy środków, które w swoim składzie posiadają amoniak, czy alkohol.

Aby systematycznie usuwać zabrudzenia, powstałe na powierzchni wanny akrylowej, warto po każdej kąpieli przetrzeć jej powłokę szmatką nasączona mydłem w płynie lub środkiem do mycia naczyń. Następnie, taką powłokę spłukujemy intensywnym strumieniem wody.

Jeśli mamy pewność, że w naszym gospodarstwie dominuje twarda woda, możemy także pamiętać o przecieraniu powierzchni armatury suchą szmatką, wówczas zminimalizujemy ewentualność powstawania na jej powłoce kamienia.

Dla osób, które nie mogą sobie pozwolić na codzienne, dość czasochłonne przecieranie armatury łazienkowej, warto skorzystać ze środków przeznaczonych typowo do mycia akrylu. Takie środki mają postać żelu (najczęściej). Najpierw nakładamy je na daną powierzchnię, a następnie spłukujemy.

Uwaga: Równie skutecznym, a jednocześnie tanim sposobem na mycie domowej armatury są woda z octem oraz woda z sokiem z cytryny.

Trudniejsze plamy możemy także usunąć pastą do zębów.

Warto wiedzieć: akryl jest materiałem stosunkowo odkształcalnym. Do codziennej pielęgnacji warto zatem także wliczyć dbałość o to, by nie zarysować jej powierzchni pazurami zwierząt, czy nie zmatowić odczynnikami chemicznymi.

Jeśli na powierzchni wanny akrylowej powstały pęknięcia lub zmatowienia i chcielibyśmy je naprawić, możemy je usunąć za pomocą zestawu do renowacji – czyli papieru ściernego oraz pasty polerskiej. Sprawdzi się tutaj także standardowy zestaw naprawczy w postaci płynnego akrylu oraz utwardzacza.

Jak czyścić dysze hydromasaży (w rzeczywistości rury hydromasaży)?

Otrzymujemy od Państwa mnóstwo pytań na temat w jaki sposób dbać o czystość dysz hydromasaży?

POMPA WODNA

Otóż podczas kąpieli w wannie z hydromasażem, woda znajdująca się w środku wanny  krąży w obiegu zamkniętym poprzez system dysz, ssaków oraz pomp. W skrócie po uruchomieniu pracy pompy wodnej, woda znajdująca się w wannie zostanie zasysana poprzez tzw. ssak znajdujący się najczęściej na którejś ze ścian wanny (takie kółko podobne do dyszy wodnej), a następnie poprzez dysze wodne (duże, małe) „wyrzuca” wodę z powrotem do wanny w postaci tzw. biczy wodnych. Cały proces jest powtarzany „w kółko”.

POMPA POWIETRZNA

Inaczej jest w przypadku pomp powietrznych odpowiedzialnych za tzw. masaż perełkowy. W tym przypadku nie ma mowy o krążeniu wody w obiegu zamkniętym. Czyli w przewodach masażu z pompą powietrzną nie ma prawa być wody! Pompa powietrzna po prostu dmucha powietrzem za pośrednictwem przewodów powietrznych do końcówek dysz, najczęściej zlokalizowanych w dnie wanny. W ten sposób wytwarza się fala masująca. W przypadku przewodów masażu powietrznego nie ma konieczności dbania o higienę przewodów doprowadzających powietrze ponieważ w tych przewodach nie występuje po prostu woda!

W przypadku higieny dysz hydromasaży nie chodzi tak naprawdę o same dysze (końcówki w wannie) ale o system przewodów i rur znajdujących się we wnętrzu wanny!

Należy dbać zatem o higienę przewodów – rur hydromasażu wodnego, a nie o same dysze! Dysze wodne czy powietrzne czyści się w podobny sposób jak pozostałe zewnętrzne elementy w wannie.

Podczas kąpieli, w wodzie znajdują się liczne związki organiczne znajdujące się na ciele ludzkim: naskórek, włosy, wydzieliny i inne, które w zetknięciu z ciepłą wodą po prostu ulegają rozkładowi. Po zakończeniu kąpieli resztki wspomnianych związków organicznych pozostają w przewodach hydromasażu wodnego i po prostu ulegają powolnemu rozkładowi. Po jakimś czasie (w zależności od intensywności użytkowania wanny) z dysz wodnych wydobywa się wówczas tzw. nieprzyjemny zapach.

Jednym ze sposobów niwelowania gromadzenia się związków organicznych i powstawiania drobnoustrojów („brzydkie zapachy”) jest opcja użycia funkcji ozonowania O3. Funkcja ozonu pozwala znacznie zniwelować obecność drobnoustrojów znajdujących się w wodzie.

Jednak zalecamy jest raz na jakiś czas tj. w cyklach co ok. 3-4 miesiące  przeprowadzenie „czyszczenia” przewodów rur hydromasaży. Sposób wykonania takiej czynności przedstawiamy poniżej:

Po wyczyszczeniu powierzchni wanny i odpływu należy napełnić wannę  wodą w temp  40°C do linii 5cm powyżej otworów doprowadzających powietrze lub dysz wodnych, wlać odpowiedni płyn do czyszczenia dysz wodnych i powietrznych (np.  Aquaform 250ml, HG 1000ml),  uruchomić masaż wodny, odczekać około 10-15 minut, otworzyć kurek spływowy czekając , aż woda spłynie do końca. Następnie ponownie napełnić wannę zimną wodą do pełna i ponownie uruchomić  masaż wodny, odczekać 3 minuty, po czym otworzyć kurek spływowy do końcowego spływu wody. Wytrzeć do sucha powierzchnie wanny miękką ścierką.

Jeżeli wanna wyposażona jest w system samoosuszania przewodów dysz hydromasaży, wówczas utrzymanie tzw. higieny (nieprzyjemne zapachy) jest zdecydowania łatwiejsze. W takiej wannie z funkcją samoosuszania przewodów wodnych, w przewodach (rurach) systemu hydromasażu resztki wody spływają do odpływu bądź są osuszane gorącym powietrzem w ten sposób że w przewodach nie pozostaje woda, a w związku z tym rozkładające się związki organiczne.

Nasza rada, kupuj wannę wyposażoną w:

– ozonator

– samoosuszanie hydromasażu

Podłączenie wanny z wirem wodnym (hydromasażem) do sieci elektrycznej:

– Wannę z hydromasażem należy podłączyć jedynie do sieci TN-S (z wyłącznikiem różnicowo-prądowym o prądzie zadziałania do 30 mA)

– Obwód elektryczny, do którego podłączona jest wanna z hydromasażem, nie może zasilać innych urządzeń elektrycznych i powinien być zabezpieczony w zależności od maksymalnie pobieranej mocy.

– Moc maksymalna wannie wynosi zazwyczaj <4000W

– Podłączenie wanny z hydromasażem do instalacji może być dokonane jedynie przez puszkę przyłączeniową IPX55 (odległość między stykami wszystkich biegunów wynosi nie mniej niż 3 mm)

-Obwód elektryczny, do którego podłączone jest urządzenie, nie może zasilać innych urządzeń elektrycznych i powinien być zabezpieczony wyłącznikiem różnicowo-prądowym o prądzie In=30mA oraz bezpiecznikiem w zależności od mocy znamionowej urządzenia:

– do 1kW: bezpiecznik S 191B10;

– do 2kW: bezpiecznik S 191B16;

– do 3,6 kW: bezpiecznik S 191B20;

– powyżej 4 kW: bezpiecznik S 191B25.

– Należy wykonać lokalne połączenie wyrównawcze metalowej konstrukcji wanny (stelaża) z przewodem ochronnym PE instalacji elektrycznej (uziemić). Połączenie to może być wykonane jedynie przewodem o przekroju min. 2,5 mm² Cu (zacisk śrubowy znajduje się na stelażu w pobliżu pompy wodnej).

– Punkt elektryczny podłączenia wanny z hydromasażem musi mieć wykonany pomiar czasu zadziałania wyłącznika różnicowo-prądowego.

– Klasa ochrony porażeniowej: I

– Istnieje konieczność wyposażenia instalacji stałej w środki zapewniające odłączenie urządzenia na wszystkich biegunach źródła zasilania, w których odległość między stykami wszystkich biegunów wynosi nie mniej niż 3 mm (w przypadku niezastosowania opcji głównego wyłącznika zasilania).

– Zasilanie AC 230V/50Hz